سخنی در بارۀ همایش رنه گنون و احیاء خمیرۀ ازلی:

رنه گنون در خطابۀ سوربن، به سال ۱۹۲۵، با عنوان حکمت مشرقیه—مندرج در کتاب انسان و صیرورت او بنا بر ودانته، ص ۳۱ به بعد—می‌آوَرَد: "در حقیقت، حکمت محض که در ذات و گوهر خود برتر و بالاتر از همه صورت‌ها و امور امکانی است، نه شرقی و نه غربی، بل کلی است. تنها صُوَر بیرونی که حکمت محض به حکم ضرورت‌های شرح و بیان بدان متلبّس می‌گردد تا هر چه را قابل بیان کردن است در عبارت آوَرَد، شرقی یا غربی تواند بود، اما در بُن این گوناگونی در همه زمان‌ها و در همه مکان‌ها... به اساسی یگانه برمی‌خوریم، و این صرفا از آن روست که حقیقت یکی است".

 سهروردی نیز قرنها پیش از او در ابتدای رسالۀ کلمه می‌نویسد: "الحقیقة شمس واحدة لا تتعدد بتعدد مظاهرها من البروج. المدینة واحدة و الدُّروب کثیرة و الطرق غیر یسیرة": حقیقت، خورشید یگانه است که به سبب تعدد مظاهر خود در برجهای دوازده‌گانه، متعدد نمی‌گردد. شارستان یکی است، و دروازه های آن بسیار و راههای منتهی بدان، پر شمار (سه رساله از شیخ اشراق، ص ۸۳). درک اینکه حکمت مشرقیه مورد نظر رنه گنون با حکمت مشرقیه ابن سینا—مذکور در مقدمۀ کتاب شفا—و به ویژه با حکمت اشراق سهروردی در بن و بنیاد یکی است، چندان دشوار به نظر نمی‌رسد.

برگزاری مجلسی که به معرفی رهاوردهای حکیم متأله فرانسوی، رنه گنون قدّس سرّه، اختصاص دارد، نه از روی تفنن است و عادت، بل از سر درد است و ضرورت، بدان امید که مدنیتی فروخسپیده و غفلت‌گُزیده را—یعنی تمدن ایران که تمدن میانجی و میانجای است—از مکانت و منزلت خود در میان تمدن‌های متعلّق به ملل گوناگون و اقوام رنگارنگ، بیداری دهد و پاک برانگیزد. بدیهی است که این مقصود از رهگذر ترجمه و شرح و تعلیق کتب و رسائل آن عارف بالله، و نیز با برگزاری کارگاه ها و جلسات درس و نشست‌های پی در پی، و سرانجام به واسطۀ ارائۀ مقالات کیفی وزین، صورت تحقق تواند پذیرفت.

منشورات اختصاصی همایش

• روشنایی‌نامه، نوشتۀ دکتر بابک عالیخانی
• در فانوس خیال، نوشتۀ گروه نویسندگان
• هفت گفتار دربارۀ رموز اشراقی، نوشتۀ گروه نویسندگان
• نقدی بر کتاب پیچیدگی‌های شناخت فرهنگ و هنر ایران

کارگاه‌های آموزشی

• انسان و صیرورت او بنا بر وِدانته، با تدریس دکتر بابک عالیخانی
• سمبول‌های بنیادین